Staw to zbiornik wodny stojący, naturalny lub sztuczny, zwykle mniejszy niż jezioro. Mogą one powstawać naturalnie na terenach zalewowych jako część systemu rzecznego lub mogą być odosobnionymi zagłębieniami (np. baseny wiosenne i wyboje prerii). Mogą zawierać płytkie wody z bagiennymi i wodnymi roślinami i zwierzętami.
Transport niskopodwoziowy znaczenie
Rodzaj życia w stawie jest zazwyczaj określany na podstawie kombinacji czynników, w tym reżimu poziomu wody (w szczególności głębokości i czasu trwania powodzi) oraz poziomów składników odżywczych, ale istotne mogą być również inne czynniki, w tym obecność lub brak zacienienia drzew, obecność lub brak strumieni, skutki wypasu zwierząt i zasolenie. Polecamy transport niskopodwoziowy Warszawa.
Niektóre stawy są tworzone specjalnie w celu odtworzenia siedlisk, w tym uzdatniania wody. Inne, takie jak ogrody wodne, zbiorniki wodne i stawy koi, są przeznaczone do estetycznego zdobienia jako elementy krajobrazu lub architektury. Stawy rybne przeznaczone są do komercyjnej hodowli ryb, a słoneczne stawy do magazynowania energii cieplnej. Do oczyszczania ścieków wykorzystuje się stawy oczyszczalni ścieków. Stawy są często zbudowane przez człowieka. Na wsi rolnicy i mieszkańcy wsi kopią staw na swoim podwórku lub zwiększają głębokość istniejącego stawu, usuwając warstwy błota w okresie letnim. Szeroka gama sztucznych zbiorników wodnych klasyfikowana jest jako stawy.
Transport niskopodwoziowy -definicje techniczne
Stałe części wód, takie jak kałuże, stawy i jeziora, są często klasyfikowane oddzielnie od płynących cieków wodnych, takich jak strumienie, potoki, strumienie lub rzeki. Poziom składników odżywczych i jakość wody w stawach można kontrolować za pomocą naturalnych procesów, takich jak wzrost glonów, lub za pomocą sztucznej filtracji, takiej jak płuczka do glonów.
Techniczne rozróżnienie między stawem a jeziorem nie jest powszechnie znormalizowane. Limnolodzy i biolodzy słodkowodni zaproponowali formalne definicje stawu, częściowo obejmujące “akweny, w których światło przenika do dna akwenu”, “akweny wystarczająco płytkie, aby ukorzenione rośliny wodne mogły rosnąć przez cały ocean” oraz “akweny, w których na wybrzeżu nie działają fale”. Każda z tych definicji spotkała się z oporem lub dezaprobatą, ponieważ trudno jest zmierzyć lub zweryfikować każdą z cech definiujących. W związku z tym niektóre organizacje i badacze opracowali definicje techniczne stawu i jeziora, które zależą wyłącznie od ich wielkości.
Nawet wśród organizacji i badaczy, którzy odróżniają jeziora od stawów tylko wielkością, nie ma powszechnie uznanej normy dla maksymalnej wielkości stawu. W międzynarodowej konwencji Ramsarskiej o obszarach podmokłych górna granica powierzchni stawu wynosi 8 hektarów (20 akrów), ale biolodzy nie przyjęli tej konwencji powszechnie. Naukowcy z brytyjskiej organizacji charytatywnej Ochrony Stawów zdefiniowali staw jako “sztuczne lub naturalne ciało wodne o powierzchni od 1 m2 do 20 000 m2 (2 ha lub ~ 5 akrów), w którym woda znajduje się przez cztery miesiące w roku lub dłużej. Inni europejscy biolodzy ustalili górną granicę wielkości na 5 ha (12 akrów).